..:: Tawa Dalam Derita ::..

Salam reader's..

Hmm.. I amat bermuram durja hari ni.

Kenapa nurul?? What is wrong with u?? 

Ni la soalan2 yang biasa di tanya oleh my besties.

Huhhh...satu keluhan berat yang telah i lepaskan tu tak cukup untuk meletakkan diri i pada keadaan yang sebenar..

This morning, i telah di kejutkan oleh My Chenta Hati seperti biasa..

Actually, i dah tau dah yang beliau akan berangkat ke Shah Alam hari ni.

Semalam i rasa cam biasa je. 

Tapi hari ni. Pagi ni. I suddenly rasa sayu sangat.

Maybe dia tak perasan perubahan i.

Sebab hanya i seorang je yang rasa semua tu.

*happy nya detik ni..tyme we all sama2 kursus di Jasin*

Pagi ni.

Beliau berangkat pulang untuk meneruskan perjuangan beliau untuk menimba ilmu selama 3 tahun.

Beliau sudah masuk Semester 2 tahun pertama di UiTM Shah Alam.

Hmm..masih ada 2 tahun 6 bulan lagi.

I rasa lama sangat detik tu.

Tapi takpe. I cuba tabahkan hati.

Walaupun berjauhan. Beliau telah simpan hati i. Beliau dah curik hati i dan tak akan pulangkan nya.

Beliau singgah di Melaka untuk breakfast bersama i sebelum beliau berangkat ke Shah Alam.

Ya. I tak pernah menafikan bahawa beliau adalah insan yang paling banyak berkorban untuk diri i.

I tak pernah rasa di manja, di cinta, di sayang sebegini rupa sebelum ni.

Dan alhamdulillah. Berkat kesebaran beliau yang amat penyabar, hubungan percintaan we all sudah hampir menjejak 2 tahun. Walaupun pada hakikat nya we all saling mengenali lebih lama dari itu.

Oke.

Maafkan i.

I tak dapat nak teruskan menaip entri ni.

Sebab airmata i dah mula membasahi seluruh muka i. 

Encik lappy ni pun dah terkena sekali airmata i. Sorry ye encik lappy.

I terlalu sayu bila beliau berjauhan lagi dari i setelah hampir 2 bulan beliau bercuti.

Oke.

I stop dulu ye.

Tata!

♥The End♥